Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης με εργασιακά δικαιώματα να καταργούνται (σύμφωνο πρώτης απασχόλησης), δημοκρατικές ελευθερίες να συρρικνώνονται, την ανεργία να φθάνει στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων χρόνων και το κόστος διαβίωσης συνεχώς να αυξάνεται, η ιδιωτικοποίηση της παιδείας δεν θα μπορούσε να λείπει από την ατζέντα των κρατούντων. Άλλωστε ανάλογες πολιτικές ακολουθήθηκαν και σε ότι έχει να κάνει με την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση μιας και ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και ΔΗ.ΣΥ. προσπαθούν σε συνεργασία με Δ.Ν.Τ και διεθνείς τοκογλύφους να προχωρήσουν σε σειρά νομοθετημάτων που τόσα χρόνια δεν είχαν καταφέρει.
Ο νέος νόμος Πλαίσιο, μετεξέλιξη του νόμου Γιαννάκου και των επιταγών της συνθήκης της Μπολόνια οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Τα πτυχία μετατρέπονται σε τίτλους σπουδών με τον φοιτητή να στοχεύει στην συλλογή του απαραίτητου αριθμού πιστωτικών μονάδων. Τα πανεπιστήμια υπό το βάρος της συνεχούς μείωσης της χρηματοδότησης και των επιταγών του μνημονίου θα επιβάλλουν δίδακτρα σε μεταπτυχιακά προγράμματα, ενώ τη σίτιση και τη στέγαση θα αναλάβουν εργολαβία ιδιώτες. Ακόμη το “σοσιαλιστικό” ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας πιστά τα χνάρια της δεξιάς πολιτικής προτρέπει τα ελληνικά και μη νοικοκυριά να χρεωθούν ακόμη περισσότερο στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Επιπροσθέτως οι σπουδές εντατικοποιούνται με ανώτατο όριο τα Ν+2 χρόνια, γεγονός που θα έχει άμεση επίπτωση στην ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης. Τέλος με τα προγράμματα δια βίου μάθησης και σύντομου κύκλου σπουδών που «διαφημίζει» η υπουργός ανοίγει την προσοδοφόρα αγορά της σεμιναριακής τύπου γνώσης. Αγορά που επιζητεί εργατικό δυναμικό με αποσπασματικά και εξειδικευμένα προσόντα που ίσως με τα σημερινά δεδομένα να είναι χρήσιμοι, αλλά πάντα, εύκολα αναλώσιμοι, μιας και στο μέλλον το πιο πιθανόν είναι να χρειάζονται επανεκπαίδευση, με δικά τους πάντα έξοδα. Τέλος την περιουσία των ιδρυμάτων (πλην του ότι έχει να κάνει, για την ώρα τουλάχιστον, με κρατικές επιχορηγήσεις) θα την διαχειρίζεται μια ανώνυμη εταιρία, ενώ η διοίκηση θα περιορίζεται σε ένα σύνολο 15 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων και ατόμων που δεν έχουν σχέση με την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ο αγώνας ενάντια της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων είναι αγώνας όλων μας. Φοιτήτριες και φοιτητές οφείλουν να δώσουν τον δικό τους αγώνα που δεν θα πρέπει να είναι ξεκομμένος από την εργατική τάξη, αλλά να επιδιώξει την άμεση σύνδεση μαζί της, στοχεύοντας σε απεργίες διαρκείας εκθέτοντας συνδικαλιστικές ηγεσίες και όσους ακολουθούν τόσο καιρό παρόμοιες πρακτικές. Να σημειώσουμε ότι δεν υπερασπιζόμαστε την υπάρχουσα κατάσταση ως έχει αλλά επιδιώκουμε την βελτίωσή της. Στις σημερινές συνθήκες του άκρατου καπιταλισμού θα πρέπει να στοχεύσουμε σε μια κοινωνική και συνάμα πολιτική αλλαγή κατεύθυνσης. Αλλαγή που σε καμιά περίπτωση δεν πραγματώνεται με διαφορετικά πρόσωπα και ίδια πορεία. Τέλος καλούμε τον σύλλογο
- Στην επόμενη γενικής συνέλευσης την Παρασκευή 9/9 στις 12:00
- Στην πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη 8/9 στις 12:00 από Ακαδημία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου